वा मुखडी ज्यू बटि मिट नि सकदी
आँसुओं बदिन यु आग बुझ नि सकदी
साँस दगड़ी भेर भितर कनि स्या याद
साँस ते हवा तें रुवेक नि सकदी।
दिनक चैन रातेक निन्द हर्चिन बेकार
यु माया च या माया कु बुखार
क्वी दवे दारु त बते दयावो भै बन्दों
किले च मि उठण- बैठणम बिमार।
@ बलबीर राणा
No comments:
Post a Comment